روزگارِ ســیاه دوران میانی تاریخ اروپا را، که با فروپاشی امپراتوری روم باستان در اوان سده پنجم ترسايی آغاز شد و هزار سالی دنباله داشت، قرون وسطا و یا " روزگار سیاه"، خوانده اند. اگرچه من کاربردِ این واژه ی باردار را در روزگارِ کنونی برای بیان تباهی نادرست می دانم، اما برای حفظ امانت ناگزیر از آوردن آن در این یادداست هستم. مراد از سیاهی آن روزگار این است که در آن روزگاران، خرافه و خامی آنچنان فراگیر شده بود، که اندیشیدن، کژرفتاری بزرگی پنداشته می شد و
ادامه مطلب
اهل دین تنها با علوم اجتماعی و هنر دشمنی ندارند، بلکه از علوم طبیعی مدرن هم می ترسند. از فیزیک و شیمی و دیگر علوم تجربی هم. ترس شان همیشه برای این بوده است که می دانند این علوم، با پوچاندنِ بنیاد افسانه ای "آیات و بینّات" دینی، آئین آن ها را بی بها می کند. گفتم "اهل دین" و نه آخوندها تا گفته باشم که این گروه تنها آخوندها نیستند. هرکه در جهانِ اندیشه، دلی برای اوهام افسانه ای دارد، از حقیقت گریزان است و بی که بداند و یا بخواهد، اهل این حلقه است.
ادامه مطلب
بخشی از برآیندهای هر بیماری، ناشی از واکنش های دفاعی ِبدن در برابر آن است. تب، زکام و سرفه که در پی‌ِ سرماخوردگی می آیند، نمادهای این بیماری نیستند، بلکه واکنش برآیشی‌ِ بدن‌ِ هر جانور در برابرِسرما خوردگی هستند. پیش گیری از این واکنش ها، گاه زمان‌ِ بیماری را درازتر می کند. کلوگر، تب شناس‌ِ بزرگ امریکایی در این باره نوشته است؛ "امروزه نمايه های بسیاری در دست است که نشان می دهد که تب، یکی از کردارهای پایدارِ
ادامه مطلب
این سایه ی ماست که دامن مهتاب را آلوده است وگرنه شبتاب تر ازاین از مهتابی کهکشان تا دره های روشن بامداد پیداست که پیدا نمی شود. روزگارِ بارانی ما را بُغض گلوگیری که بر مرمرِ سپیده تَرک می خورد تفسیر می کند چرا؟ باران نشان راه و رفتن است یا مویه ی درماندن؟ دیوانه وار می رود این رود شب تب ترانه تاب-رُباتر شوری که پشت همهمه پنهان، بی واژه می برد دلِ ما را. شاید کسی ترانه ای خاموش را شکسته، بسته می خواند.
ادامه مطلب
بله، من درست شصت سال پیش برنده این جایزه شدم و یک شاهی از این پولی که ماهانه پرداخت می شد را هرگز ندیدم. درست یادمه که کلاس دوم دبستان بودم و به هر تابلو و آگهی و کتابی که می رسیدم، خیره می شدم و کوشش می کردم که نوشته اش را بخونم. اما مگه می شد. یک شب، روزنامه ای را که بابام آورده بود خونه، برداشتم و با دیدنِ دخترکی که هردو پاشو تو یک لنگه کفش باباش کرده بود، کنجکاو شدم ببینم چرا این کار را کرده. هرچه سعی کردم بخونم، نشد.
ادامه مطلب
هنگامی که اعضای شورای عالی انقلاب پا به اتاق گذاشتند، نگاهشان به ساعت رُبع-زن افتاد که در تاقچه میانی آرام و خامونش نشسته بود و به گواهی عقربه هایش، در ساعت هشت و هفده دقیقه از کار افتاده بود. یکی که خود را نقیبِ خود- گماشته ی گروه می پنداشت، با صدای بلند فریاد زد؛ "تکبیر". چند نفری به هق هق افتادند و چندتای دیگر هم دستشان را به نشانه ی اندوه، جلوی چشمانشان گرفتند، اما زیر چشمی، باز صفحه ساعت رُبع-زن را وارسی می کردند و لابد بین خوف و رجا مانده بودند و
ادامه مطلب
در کورانِ تاریکای روزگاری که در آن، آتشِ جنگ جهان را فراگرفته است و بر زمین و زمان شرنگِ تلخکامی و ناکامی و فتنه می بارد، آیا می شود از صدای سخنِ عشق گفت و نوشت؟ آری می شود، تا ستایش زیبایی و عشق در جهان جاودانه بماند و جای آن را سوگواری و مویه و اندوه و تباهی و تاریکی نگیرد. ........... چيدمانِ تن تو…..، واويلا زيرِ پيراهن تو…..، واويلا . بوی گل خیزد و نسیمِ بهار از سروگردنِ تو....، واویلا . اوجِ موجِ طراوت است و طرب لحظه ی دیدنِ تو....، واویلا .
ادامه مطلب
نشسته ام و "تیارتِ" مسخره ای را که مناظره کاندیداهای ریاست جمهوری ایران است، تماشا می کنم. در این برنامه، به مردم ایران می گویند که از میان این شش الدنگِ کودنی که همه از سرسپردگان حکومتِ انسان ستیز و ایران ستیز و آرمان ستیز هستند، باید پرزیدنتی برای خود برگزینی! تجربه ی این رویداد، به کابوسی کمیک-تراژیک می ماند. مناظره ی انتخاباتی، بخشی از روندی بنام "گزینشِ مردمی" بشمار می رود که روندی دموکراتیک است و اکنون سال هاست که در کشورهای غربی سنّت شده است.
ادامه مطلب
بزرگترین رویدادِ تاریخی ایران پس از یورشِ مغولان، کشفِ نفت در سال 1908میلادی و آغاز استخراج اش دو سال پس از آن بود. کلنگِ نخستین چاه نفت در خاورمیانه در ایران زده شد و نخستین بشکه نفت از این سوی جهان، از ایران بسوی انگلیس روانه شد. این رویداد که برای نخستین بار پس از آغازِ دوره ی روشنگری، ایران را به بازارهای جهانی پیوند داد، تاکنون، بارتاب های بسیاری داشته است که یکی از آن ها، گسستنِ پیوندِ ما با گذشته و شکل گیریِ نگرشِ ما از خود برپایه ی هویتی ساختگی ست.
ادامه مطلب
بزرگترین رویدادِ تاریخی ایران پس از یورشِ مغولان، کشفِ نفت در سال 1908میلادی و آغاز استخراج اش دو سال پس از آن بود. کلنگِ نخستین چاه نفت در خاورمیانه در ایران زده شد و نخستین بشکه نفت از این سوی جهان، از ایران بسوی انگلیس روانه شد. این رویداد که برای نخستین بار پس از آغازِ دوره ی روشنگری، ایران را به بازارهای جهانی پیوند داد، تاکنون، بارتاب های بسیاری داشته است که یکی از آن ها، گسستنِ پیوندِ ما با گذشته و شکل گیریِ نگرشِ ما از خود برپایه ی هویتی ساختگی ست.
ادامه مطلب
